Chapter 16

Present

“traydor ka!!” sabay suntok sa kaharap
“tama na!” sigaw ng isang babaeng naiiyak
“mga traydor kayo!!”

“pare! tama na!” awat ng isang kaibigan nila
“nagtiwala ako sayo pre, nagkamali ako, hindi pala dapat!”
“pare, hindi ko naman sinasadya eh”

“gago ka pala eh! hindi sinasadya?!”
“pare, sorry ..”
“tarantado! sa tingin mo ba mababawi pa ng sorry mo ‘tong nangyayaring to?!”
“alam ko hindi na, pero please ..”
“ano?! hayop ka talaga! sa dinami dami ng babae sa mundo pre, sa dinami dami ng babae na napasayo, bakit yung girl friend ko pa?! bakit sya pa, sa lahat lahat naman! sya pa ang nabuntis mo?!” isa pang suntok ang pinakawalan, naiyak na ang lalake
napahiga ang isa pang lalake
nagtakbuhan papalapit sa dalawa ang mga kaibigan nila


2 months ago

nagulat si Tristan nang makauwi sya, naghihintay sa labas ng bahay nila si Nad

“Nad? anong ginagawa mo dito?” mahinahong tanong ng binata, pero sa loob loob nya, kinakabahan na sya
“Tris, can we talk?” tanong ni Nad
“okay, tara pasok tayo sa loob” aya ni Tristan

pumasok ang dalawa sa loob ng bahay
pag pasok ay may nakitang note si Tristan sa center table ng sala

“son, emergency, your dad and I need to go to Hong Kong for 3days, mag ingat ka dyan, lock all the doors and yung mga katulong babalik bukas by noon time, nag day off kasi sila, see you in 3 days! I love you” basa ng binata sa sulat

“guess we‘re alone” sabi ni Tristan nang matapos basahin ang sulat
umupo sya sa isang couch kaharap si Nad
“so?” tanong nya sa dalaga

tahimik lang si Nad
lumipat naman si Tristan sa sofa at humiga

“kung hindi ka magsasalita, matutulog na lang ako” saad nito habang nakatingin sa dalaga

“Tris, I can‘t take Jake anymore!” siwalas ni Nad
napataas ang kilay ni Tristan sa narinig
“what do you want me to do?”
“all I want is someone to listen to me”
“okay, I can do that” sagot ng binata

Oras nang mawala sila Nad at Jake

“Jake ano ba?! baka mabungo tayo!” alalang sabi ng dalaga
tahimik lang si Jake habang nagmamaneho

“sino yung lalaking kausap mo kanina?” biglang tanong ni Jake
“Jake lasing ka, wag naman tayong magusap ng ganito, stop the car” mangiyak ngiyak na sabi ni Nad

tumigil sa pagmamaneho si Jake at nag park sa isang tahimik na lugar

“bat ba ganyan ka Nad?!”
“what?!”
“bat ba hindi ka na lang tumahimik sa isang lugar just like Joyce? why do you need to flirt?!”

*PAK!*
isang sampal ang inabot ni Jake mula kay Nad

“me? a flirt?! the hell with you Jake! I wasn‘t flirting at all, I was being asked about our business, how dare you judge me by just looking at me and not asking me?! and the f***! why do you always compare me with Joyce?! hindi kami iisang tao Jake, we are far different from each other!! you always compare me to her, always! ever since! alam mo, kung hindi lang talaga kayo mag best friends, I would think na mahal mo sya, more than a friend, and if you really do? why don‘t you just break up with me and be with her?!” mahabang litanya ni Nad sabay labas ng kotse ni Jake

saktong may dumaang taxi kaya pinara agad yon ni Nad at sumakay
hindi na namalayan ni Jake na nakasakay na pala si Nad ng taxi
natahimik sya sa sagot ng dalaga
natagalan bago sya nagbali hwisyo
saka nya lang napansin na wala na ang nobya

ganito din ang dahilan noon kung bakit sila naghiwalay ni Syaleene, dahil kay Joyce, pero buti na lang at mapasensya si Nad at hindi sya nakipaghiwalay kay Jake sa mga oras na yon

“then you came here?” tanong ni Tristan
“yeah” simpleng sagot ng dalaga na naiiyak na naman

“I‘m sorry” sabay lapit sa dalaga
“don‘t, I‘m fi--” tumulo na ang mga luha nito
niyakap sya ni Tristan
after a minute, he released her from his hug, he cupped her face, and she looked at him straight in the eyes, his heart beat just fasten up, he slowly closes his face to hers, and she closes her eyes & didn’t even denies.

samantala sa bahay nila Matt ..

nagising si Cheska nang tumunog ang cellphone nya
si Tristan ang nag text, umuwi na daw ito

nauhaw ang dalaga kaya bumaba ito at pumunta sa kusina
kabisado na nya ang bahay na iyon kaya wala na syang problema sa pasikot sikot

“okay ka lang?” boses galing sa lamesa
napabalikwas si Cheska at halos maibuga ang iniinom
“hindi na nawala yang ugali mo na nang gugulat” angal ng dalaga
“hindi na nawala yang pagiging magugulatin mo” sagot naman ni Matthew

nagtawanan ang dalawa

“musta ka na? upo ka pala oh” aya ni Matthew
“ha? para naman tayong hindi nagkikita palagi” sagot ni Cheska at umupo sa tabing upuan ng binata
“pilosopo ka padin talaga” nakangiting saad ni Matthew
“huh? kelan naman kita pinilosopo?” tanong ng dalaga
“ewan ko sayo Che” sagot ni Matthew na nakangiti padin
“nagtatanong lang naman eh”

“haha, basta .. let it go, ano? okay ka pa ba?” biglang siryosong tanong ng binata
“oo, eto okay pa .. sana kasi ikaw na lang” makahulugang sabi ng dalaga
“hindi ka ba nahihirapan kay Tristan?”
“kaya pa naman, pero ewan ko ba, bigla syang nagbago?”
“what do you mean?”
“kasi masyado na syang --”
“what?”
“I don‘t know if I should tell you this” alangan na sagot ni Cheska
“why? too personal? come on Che, may nakita ka na saking personal, time to pay back” nakakalokong ngiti ang maaaninag sa labi ng binata
“loko ka talaga! hindi ko naman talaga sinasadyang buksan yung CR nun habang naliligo ka, malay ko ba naman kasi” depensa nito sa tinuran ng kausap

“haha, let them be memories Che, never mind it, so .. can you share the ‘now’ to me?” muling tanong ng binata
“well, I suppose .. si Tris kasi, sometimes .. he wants to .. you know” nahihiyang saad ng dalaga
“what?! eff!!! can I ask again?” paalam nya
“sure”
“pumayag ka ba?”
“of course not! ayoko pa noh!” agad na sagot ni Cheska
“good! whew! thank God!”

“enough about me, ikaw naman?” pagbabago ng dalaga ng usapan
“me? eto, same same, still .. hoping for you to be mine”
“what?”
“still loving (you) the same thing”
tango lang ang tugon ng dalaga

“Matt”
“hmm?”
“do you like Joyce?”
“huh? yeah!”
“ouch!”
“well, as a friend of course, nothing more, nothing less .. why?”
“yey!” “ano?! yey?! gaga! may bf ka na!” “oh, nothing .. just asking” sagot ng dalaga sabay ngiti

“you know, I missed this”
“what ‘this‘?”
“you, me, us talking” nakatingin si Matt sa dalaga
“ako din” sagot ng dalaga sabay buntong hininga
“I miss you Che, a lot”
napatingin si Cheska sa binata, bigla na namang kumabog ang dibdib nya
“I missed you too Matt” sagot nya

she never felt this way to Tristan before, yeah, he’s her boyfriend, but this simple conversation of her and Matt drives her somewhere in between. slowly they both approach the spaces between them, both looking intently in each other‘s eyes, then slowly approaching to kiss each other.



Writers Comment:

bitin uli?.. haha .. sa tingin nyo, sino sa kanila ang may nangyari?.. :)

sa nag comment po sa last chapter ng kung totoo bang nangyari tong mga sinusulat ko, yung ibang part po,  oo, nangyari sa totoong buhay.. pero onti lang ung mga un, mostly po imagination na.. haha, grabe siguro buhay kung ganito mismo.. nakakawindang.. gulong gulong XD

salamat po pala sa mga comments ninyo, sobrang nakakataba ng puso.. honestly, haha..
salamat sa mga nagugustuhan ff ko :D

advance happy new year po :*

hindi ko pala pwedeng ipost ung susunod na chap.. bukas na.. para ma-excite kayo, mang gigil kayo sakin, okay lang.. haha XD